Νικόλαος Βράνος

 

+

Την 26ην Φεβρουαρίου απεβίωσε ο αγαπητός συνάδελφος μας Νικόλαος Βράνος
Η εξόδιος ακολουθία εψάλη στο Α΄νεκροταφείο. Ο σύλλογος απέστειλε στεφάνι και εκπροσωπήθηκε από σύσσωμο το Δ.Σ. αλλά και πολλά μέλη του. Παραβρέθηκαν επίσης πολλοί συνάδελφοι από το Καλλιτεχνικό Επιμελητήριο.
Τον επικήδειο λόγο εκφώνησε ο συνάδελφος Γιάννης Παλαμήδης.
Ευχόμαστε ο Κύριος να αναπαύει την ψυχή του "ένθα οι δίκαιοι αναπαύονται" και στην οικογένειά του να χαρίζει δύναμη και παρηγορία.

Αγαπημένε φίλε και συνάδελφε Νίκο.

Υπό την σκέπη και τις εξόδιες ευχές της Εκκλησίας μας, ήλθαμε σήμερα όλοι οι φίλοι σου κληρικοί και λαικοί στον πάνσεπτο τούτο ναό των Αγίων Θεοδώρων, για να σου απευθύνωμε το ύστατο χαίρε. Ήλθαμε να ενώσουμε το δάκρυ και τις προσευχές μας με τα δάκρυα και τις προσευχές της πολυαγαπημένης σου σύζυγου Ευανθίας και των προσφιλών σου αδελφών και συγγενών. Κι είναι επιτρεπτά τα δάκρυα αυτά, αφού και ο Θεάνθρωπος Χριστός μας κατά το ανθρώπινον έκλαυσε. Και είναι συγγνωστόν να λυπούμεθα οι Χριαστιανοί, πλην όμως χωρίς απόγνωση και απελπισία όπως οι άπιστοι, αλλ’ ως έχοντες ελπίδα. Και η ελπίδα μας είναι ο Χριστός. Αυτός που μας βεβαίωσε ότι το κράτος του θανάτου κατελύθη και ότι ο θάνατος, δεν είναι πλέον ο θάνατος, αλλά απλή μετάθεσις «από των λυπηροτέρων επι τα χρηστότερα και θυμηδέστερα» μετάθεσις και μετάστασις «εις τόπον σκηνής θαυμαστής», όπου «ήχος καθαρός εορταζόντων και φωνή αγαλλιάσεως».

Κύκλω του σκηνώματός σου, παρίστανται συνάδελφοι του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος, το διοικητικό Συμβούλιο και μέλη του Πανελληνίου Συλλόγου αγιογράφων των οποίων τήν οδύνην τήν στιγμήν ταύτην έχω τήν τιμήν να διερμηνεύω, και τέλος οι μαθηταί καί οι συνεργάτες σου.

Υπήρξες μέλος Πολυμελούς οικογενείας από την Ήπειρο. Οι αείμνηστοι γονείς σου, Γεώργιος και Αγλαΐα ανέθρεψαν εσένα και τα τέσσερα αδέρφια σου «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου» και ανέπτυξαν μέσα σου τα πολλά χαρίσματα και τις δωρεές που σε προίκισε ο Θεός. Σου καλλιέργησαν τήν ειλικρίνεια καί τήν ευθύτητα του χαρακτήρος του, την καλωσύνη της ψυχής σου, που εκδηλωνόταν με το χαμόγελο και το καλοπροαίρετο χιούμορ σου, την τιμιότητα και εργατικότητά σου και προ παντός τον έμφυτο σεβασμό σου προς τον Θεό και την Εκκλησία Του.

Ιδιαίτερα όμως εσένα, όπως και τον αδελφό σου Ιωάννη ο Θεός σας προίκισε με μία ειδική δωρεά και ευλογία. Σας προίκισε με το ταλέντο της ζωγραφικής. Και το ταλέντο αυτό όχι μόνο το πολλαπλασιάσετε, αλλά και το αφιερώσατε εξ ολοκλήρου στο Χριστό και την Εκκλησία Του. Πολυφίλητε συνάδελφε Νίκο «Το περιβόλι της Παναγίας» το Άγιον Όρος ήταν ο πρώτος σου δάσκαλος, όπου εσπούδασες την πάντιμο τέχνη τής αγιογραφίας, πού δεν είναι τίποτε άλλο, παρά η δια χρωμάτων και σχημάτων έκφρασης της Ορθοδόξου Πίστεως μας. Είναι όπως θα έλεγε ο αείμνηστος Φώτης Κόντογλου, «θεολογία διά χρωμάτων». Μελέτησες με ενθουσιασμό και από πρώτο χέρι τα παγκόσμια αριστουργήματα και σεβάσματα των τοιχογραφιών ενός Πανσέληνου και ενός Θεοφάνη και απήλαυσες την χάρη και την αγιωσύνη σπανίων φορητών αριστουργημάτων του Αγίου όρους. Κι όταν αργότερα η Θεία Πρόνοια σ’έφερε στον κόσμο σε επαφή με το έργο του μεγάλου Δασκάλου μας Φώτη Κόντογλου, που υπήρξε ο δεύτερος δάσκαλος σου, η θεωρητική σου κατάρτιση ολοκληρώθηκε, ώστε να κατανοήσης βαθύτερα τη θεολογία της Εικόνας και την αξία της βυζαντινής ζωγραφικής μας παράδοσης της οποίας έκτοτε έγινες ένθερμος κήρυκας και αφοσιωμένος εργάτης .Το ορθόδοξο φρόνημα που απέκτησες από τις μελέτες σου αυτές καθρεπτίζεται στο ζωγραφικό σου έργο. Τα μνημεία που ιστόρισες, όπως είναι στην Αθήνα ο Άγιος Ιωάννης Γαργαρέττας ή ο Άγιος Ιερόθεος Περιστερίου, τα μνημεία της επαρχίας και οι φορητές σου εικόνες αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Κράτησες στο Ορθόδοξο Λειτουργικό ύφος και ήθος της εικόνας χωρίς να καταφύγεις σε μοντερνισμούς και επιπόλαιες καινοτομίες. Απέδειξες πόσο δημιουργικό, φρέσκο και δροσερό αλλά και βαθιά πνευματικό μπορεί να είναι αγιογραφικό μας έργο, όταν αυτό στηρίζεται στη βαθιά μελέτη των αριστουργημάτων της Ορθοδοξίας, εικαστικό και θεολογικό κορύφωμα της οποίας υπήρξε η εποχή των Παλαιολόγων. Την τέχνη αυτής της εποχής ιδιαζόντως αγάπησες και της οποίας ανεδείχθης άξιος ιερουργός και μύστης. Και δούλευες μέχρι τέλους με τον ίδιο πάντα ενθουσιασμό του πρώτου ξεκινήματος ερευνώντας τα παλιά μνημεία, αλλά και τα καινούργια ζωγραφικά υλικά για να δώσης το καλύτερο και εγγύτερα προς την Παράδοση δυνατό αποτέλεσμα.

Μας άφησες παράδειγμα την αυστηρή σου προσήλωση στο θεολογικό βάρος της εικόνας ως αναγωγικού μέσου του ανθρώπου προς τον Θεό και όχι απλώς διακοσμητικού, όπως κατάντησε στην Δυτική τέχνη και θεολογία. Άφησες παράδειγμα στούς νεώτερους αγαπητέ μας Νικόλαε πιστού εργάτη των μυστηρίων του Θεού. Άφησες προ πάντων την μνήμη καλού ανθρώπου, αφοσιωμένου συζύγου και στοργικού αδελφού. Αναπαύσου λοιπόν εν ειρήνη πολυφίλητε εν Χριστώ αδερφέ. Η ψυχή σου κεκαθαρμένη απ’ το καμίνι του πόνου, ήδη ευρίσκεται στα ουράνια δώματα.

Ευχόμαστε, ο μόνος του κόσμου Λατρευτός, ο Παντοκράτωρ Χριστός μας, που τόσες φορές ιστόρησες, να κατατάξη τήν ψυχήν σου μετά δικαίων και Αγίων και να στάλαξη το βάλσαμο τής παρηγοριάς στή συξυγό σου τα αδέλφια σου και όλους τους συγγενείς σας που με απέραντη υπομονή και καρτερία υπέμειναν τή μεγάλη σου δοκιμασία.

Αιωνία σου η μνήμη εν Χώρα Ζώντων.
Δευτέρα 28-2-2005
Γιάννης Παλαμήδης